Wola Wężykowa (pierwotnie Wola Grabicka) pojawia się w źródłach pisanych w 1368 r. Na początku XV w. stanowiła centrum klucza Wężyków. W ciągu XV w. rodzina przyjmowała od posiadanych wsi nowe nazwiska. Wola Wężykowa pozostała jednak główną siedzibą rodu. Urodził się tu Jan Wężyk, arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski za czasów Zygmunta III. W dniu 23 lutego 1633 r. koronował on Władysława IV. Spoczywa w kolegiacie łowickiej, w kaplicy swego imienia.
Ok. 300 m od drogi, wśród rozlewisk i podmokłych łąk zachowały się resztki murów dawnego dworu obronnego, funkcjonującego od XVI w. do 2 poł. XVIII w. - głównej siedziby Wężyków Widawskich. W 1927 r. ówcześni właściciele rozebrali mury tego dworu, zużywając cegły na budowę domu. W pobliskim parku inny dwór, który do 1939 r. należał do Rogowskich, a po wojnie został wykupiony przez Kazimierza Ziółkowskiego.
Przed wsią (od strony Widawy), przy drodze do Grabna znajduje się duży cmentarz (200 x 200 m) wojenny z czasów I wojny światowej. Pochowano tu żołnierzy niemieckich, poległych późną jesienią 1914 r. w tzw. bitwie pod Zamościem, w której rosyjska 7 Dywizja Piechoty, dowodzona przez płk. Józefa Dowbor-Muśnickiego (późniejszego słynnego generała broni WP) zadała klęskę znacznie silniejszym wojskom niemieckim.
Tekst: Wikipedia - Wolna Encyklopedia
We wsi do niedawna istniał młyn "Kurek", który pracował poruszany kołem wodnym jako ostatni w regionie. We wrześniu 1939 roku na polach w Woli Wężykowej istniało niewielkie lotnisko polowe, na którym przygotowano zasadzkę z udziałem z czterech samolotów P11c 161 eskadry myśliwskiej. Zasadzka miała na celu powstrzymanie niemieckiej wyprawy bombowej. Po długiej samotniej walce z przeważającymi liczebnie myśliwcami Luftwaffe został zestrzelony ppor. pil. Edward Kramarski. W miejscu gdzie spadł polski myśliwiec wybudowano w 1983 roku pamiątkowy obelisk.
W pobliżu Woli Wężykowej położony jest rezerwat przyrodniczy "Grabica" oraz przebiega trasa turystyczna - Szlak młynów nad Grabią (kolor żółty).
